Po angielsku i po polsku, ręcznie lub komputerowo, w grupie lub indywidualnie, w zamyśleniu lub podczas wymiany zdań z innymi- w ten sposób pisaliśmy listy dla Amnesty International, by tym symbolicznym gestem wesprzeć walczących o prawa ludzi i zwierząt, za ową walkę więzionych i prześladowanych.

W tym roku po raz pierwszy dołączyliśmy do tej międzynarodowej akcji, stając w obronie więźniów sumienia z całego świata. Wiktor, uczeń klasy I LO, a jednocześnie przedstawiciel regionalny Amnesty Polska, zainicjował działania, które- jesteśmy tego pewni, patrząc na zainteresowanie i odzew ze strony uczniów- staną się kolejną „tradycją Kopalińskiego”.

A pisaliśmy w obronie tych, którzy cierpią za obronę innych. Cierpią, bo narazili się rządom swych krajów, upominając się o prawa mniejszości seksualnych i kobiet, podstawowe prawa człowieka czy istnienie naturalnych rezerwatów przyrody, których ludziom niszczyć nie wolno.

Głęboko wierzymy, że te pełne emocji listy pomogą tym, którzy życie swoje poświęcili pomaganiu. Dziękujemy wszystkim za empatię i wrażliwość wyrażone w tej niezwykłej formie.